2022: Winters Lapland

FOTO-OVERZICHT van de reis: Gebruik de pijlen, < of > of de “postzegel” voor de volgende foto. Wil je een groot formaat zien? Gebruik dan de + (het vergrootglas teken). Blijf daarna de pijlen, < of > gebruiken en X om terug te keren.
REISVERSLAG: Deze wordt beschreven onder het foto overzicht. Onder elke beschreven week zie je foto’s van die beschreven periode. Alle foto’s van de gemaakte reis worden in volgorde van de gereden route in het foto-overzicht weergegeven. Ook zijn er een 12-tal korte video’s geplaatst.

Reisperiode:
10 maart t/m 9 april 2022.

Deze reis van 32 dagen naar Lapland werd door de Corona pandemie 2 jaar uitgesteld. We trokken uiteindelijk via Duitsland door de landen van Scandinavië, maar ook een stukje door Finland. Lapland is het land waar de Samen wonen en is het gebied ruwweg boven de Poolcirkel en bestrijkt Noorwegen, Zweden, Finland en Rusland. Wij zijn voornamelijk in het Zweedse deel gebleven met een route door Finland en Noorwegen. Wij hebben een prachtige reis gemaakt van 6900km.
We stonden deze reis 4 nachten op een camping (de meeste waren gesloten vanwege de winter). Op 3 plaatsen stonden we op een betaalde camperplaats en bij 25 overnachtingen stonden we op een vrije plaats in de natuur of op een onbetaalde camperplaats. De poging om in deze periode de Noorkaap te bereiken is niet gelukt. Het weer was op dat moment te Arctisch. We zijn op 150km van de Noordkaap teruggegaan, ook omdat de laatste 40km was afgesloten vanwege de vele sneeuwval. Deze reis zagen we prachtige winterse landschappen. Rendieren die zelfs op onze overnachtingsplaats kwamen buurten, en we maakten een mooie tocht met Sledehonden waarvan ik de 2 persoons slede bestuurde. 5 Alasken Huskies trokten ons voort. In de laatste week konden we de dansende Kraanvogels zien en horen. Verder kon ik nog een mooie URBEX locatie (Urban Exploring) bezoeken waar vanaf 1930 meer dan 1000 autowrakken lagen en de natuur deze overwoekerde. Twee avonden hebben wij het Noorderlicht kunnen meemaken. De minimum temperaturen gingen tot -18°C in de nacht, overdag rond het vriespunt of matige vorst tot -10°C. Wij hebben heel veel zon gehad. In slechts 7 dagen hebben we de zon niet gezien. Ook op dagen dat het sneeuwde kwam de zon wel eens door.

Week 1

We zijn nu 8 dagen onderweg en hebben de Poolcirkel bereikt bij Jokkmokk. Daar staan we nu op een camping voor een dag of twee voor we verder trekken richting Kiruna. We namen dit keer de Ferry van Rostock (Duitsland) naar Trelleborg Zweden). Dat ging heel soepel en duurde 6 uur. Van Trelleborg reden we naar de doorgaande route richting Stockholm en bleven we de kustweg langs de Botnische golf volgen tot aan Skellefteå. Daar reden we het binnenland in en kwamen we in Lapland. De wegen waren helemaal vrij van sneeuw en al de dagen hadden we overdag volop zon. Temperaturen overdag 0 tot 6°C en de nachten -3 tot -18°C waar we nu verblijven. Het is onderweg heerlijk rustig met mooie witte landschappen. Ook zagen we rendieren onderweg.

Week 2

Van Jokkmokk zijn we naar Kiruna gereden. We bezochten het beroemde Icehotel in Jukkajärvi, heel indrukwekkend, mooi en koud. Op de camperplaats hadden we een tweetal bezoeken eerst een paar rendieren en later een stel wat bruidsfoto’s liet maken. In Kiruna stonden we een aantal dagen op Camping Ripan. We hebben daar een poging gewaagt om het Noorderlicht te zien, dat is nog niet gelukt doordat de activiteit vrij laag is en je hebt last van volle maan en bewolking. In kiruna hebben we o.a. een “echte” Ierse pub bezocht, the Bishop Arms. Zweedse pubs kennen ze niet, wel cafés waar je Fika (uitgebreid koffie drinken met iets van zoetigheid eten) kan doen. In Kiruna is ook een beroemde Foodtruck “Stejk”. Je bestelt aan de kar het menu en in een heerlijk verwarmde Tipitent kun je zitten en eten. We namen een lokaal menu met o.a. Rendier en Eland vlees. Het smaakte heerlijk. Een belangrijk onderdeel van onze reis was een hondeslede tocht. Die hebben we ook kunnen doen. Dit was een heel bijzondere activiteit voor ons. Wij namen een zit-sta slede. Eén persoon zit op de slee de ander staat en bestuurt de slee. Je moet bijvoorbeeld bij de bochten je lichaamsgewicht verplaatsen om in het spoor te blijven. Ook moet je op tijd bijremmen door met je voeten op de rem (pinnen die in de sneeuw drukken) te trappen en als je stil staat gebruik je ook nog een sneeuwanker. Wij hadden 5 Alasken Huskies die de slede trokken. De lunch gebruikten we in een houten huisje die midden in het bos stond. Midden in een openvuur om de soep en water voor de koffie te verwarmen. Daarnaast kregen we een soort tostie van Polarbrood met er tussenin gesmolten kaas. Het was een prachtige belevenis met mooi weer en een prachtig span honden. Als de honden stil staan blaffen ze continue (door de adrenaline). Als ze aan het werk zijn dan zijn ze stil en willen ze alleen maar lopen. We waren met 2 sleden, de gids reed dit keer mee met een sneeuwscooter omdat vanwege de dooi en wat bevroren sneeuw de omstandigheden minder makkelijk waren. We wilden we een poging wagen of we de Noordkaap konden bereiken. In de zomerperiode trekt dat ons niet (veel te druk…). Op onze 15e dag zijn we via Finland in Noorwegen aangekomen in het plaatsje Kautokeine.

Week 3

Onze poging om de Noordkaap te bereiken is ons niet gelukt. We hadden te maken met zeer winterse omstandigheden omdat het weer in die week behoorlijk was omgeslagen. We hadden die week volop sneeuw en ook was het laatste deel van de route geblokkeerd bij Honningsvåg. We zijn tot 150 km van de Noordkaap gekomen en bij Skaidi zijn we omgekeerd. Safety first….
De rit vanaf Alta naar Skaidi was al zeer inspannend geweest. Het was wel een erg mooie route in de witte natuur. Ik kon vanwege de omstandigheden alleen in de 2e versnelling rijden en 45 km/uur. We rijden op nieuwe Allweather banden met winteraanduiding en hebben sneeuwkettingen bij ons. De kettingen hebben we niet gebruikt. Hier in het uiterste Noorden rijden ze allemaal op spijkerbanden en ze hebben daar heel veel vertrouwen in als je hun snelheid ziet. Ook hebben we in die periode van een week niet één andere camper gezien. Het is goed dat we zijn omgekeerd, er is veel sneeuw gevallen die dagen en de dooi daarvoor maakten de wegen op sommige plaatsen moeilijk berijdbaar. We zijn weer via Alta langs de Noorse kust gereden richting Narvik. Bij Storfjord waar we op een mooie plek stonden hebben we eindelijk het Noorderlicht kunnen zien, die avond trok het open en ik kreeg een Noorderlicht Alert op mijn telefoon. We hebben het ruim 1,5 uur kunnen aanschouwen. De intensiteit was niet heel hoog maar toch bijzonder om te zien. Op de telefoon was het niet zichtbaar. Ik heb op mijn Nikon meerdere opnamen gemaakt met een sluitertijd van 20 seconden. Daarna kwamen we in de regio Troms, dat ligt ruwweg tussen Tromsø en Narvik. Er was op dat moment een zeer grote NAVO oefening gaande met ruim 30.000 militairen. Zo zagen we voertuigen uit Noorwegen, Italië en het Verenigd Koninkrijk. Ook onze Marine en Mariniers deden daaraan mee. Via Narvik reden we weer Zweden binnen en het sneeuwde nog steeds. De wegen waren heel wisselend maar over het algemeen zijn de wegen in Zweden beter schoon. Onderweg zie je op de bevroren meren caravans staan met houten huisjes, dit zijn ijsvissers die daar gewoon een aantal dagen bivakkeren. Het ijs is ongeveer 70cm dik! In Kiruna, waar we al waren geweest deden we boodschappen. Diesel en LPG getankt, vers water bijgevuld en de mooie volledig houten kerk bekeken. We overnachten weer op de camperplek bij Laxforsen. Daar hebben we ook het Noorderlicht nog een keer onverwachts gezien, hoewel het op dat moment nog niet erg donker was. De volgende dag gingen we weer richting het zuiden.

Week 4

We reden de via de Inlandsvägen E45 naar Gällivare. We hadden daar een prachtige plek met ruim uitzicht over het bevroren meer. Er was een landingsplaats gemaakt voor kleine vliegtuigen (oude pipercups) een kleine werkplaats was op de vaste oever. In de zomer landen ze hier met drijvers op het water. Ook hebben we een mooie wandeling over het meer en door het bos gemaakt. Die avond was de verwachting hoog t.a.v. het Noorderlicht. Er zou een zeer hoge intensiteit zijn. Wij zaten er klaar voor, echter de “wolk” van het licht bleek te ver noordelijk van ons te zijn om het te kunnen zien. Het was wel een mooie heldere nacht met erg veel sterren. Daarna reden we weer door de poolgrens bij Jokkmokk, de wegen waren nog goed besneeuwd. We zagen nog een vos met een prooi in zijn bek oversteken, maar te laat voor een foto. Bij de Piteälven (wilde rivier) konden we bij de oude brug die voor verkeer is afgesloten nog even een mooie stop maken waaronder met de telefoon een filmpje schieten. De dag erna zaten we weer vol in sneeuwbuien met nachttemperatuur van -15°C. De wielkasten heb ik aan het einde van de dag van het aangekoekte ijs moeten vrijmaken. De voorbanden waren maar net vrij voor een draaibeweging. De eerste NL campers zagen we deze reis voor het eerst net boven de plaats Storuman. Zij reden met een groepsreis richting Lapland waar wij net vandaan kwamen. Via Östersund, waar we inkopen deden en weer aan een bevroren meer stonden waar werd ge-ijszeild. We reden verder via Mora aan het Siljanmeer richting Noorse grens. De weg veranderde plotsklaps daarna. Van een witte omgeving naar een groene omgeving. Onderweg hebben we de nodige bosarbeid gezien in de houtproductie bossen. Ons doel was Båstnäs, een inmiddels 90 jaar oud autokerkhof. Om er te komen moesten we 20 km het bos in rijden over een smalle weg. De laatste 10 km was onverhard en nog smaller. Rond 1930 is deze plek zo ontstaan door twee Zweedse broers die begin 70-jaren zijn overleden. Alles ligt er nog, ruim 1000 autowrakken in het bos en compleet overwoekerd door de natuur. In die tijd waren er veel sloperijen langs de Noorse grens. Noren waren toen relatief arm (gas en olie was nog niet ontdekt) en kochten in Zweden onderdelen op. Het is een bizar gezicht en veel bezocht door kunstenaars en fotografen. Ik had het rijk helemaal alleen. Vandaar zijn we via Karlstad, waar we bij een groot stadspark met plaatsen voor campers hebben overnacht, verder gereden naar het het Hornborgasjönmeer net boven Falköping.

Week 5

Bij het Hornborgasjönmeer verblijven elk jaar weer rond maart/april ruim 20.000 kraanvogels die uit Spanje/Portugal komen en broeden in Noorwegen. In de herfst trekken ze weer met de jongen richting Zuiden. In de loop van die middag begon het weer te sneeuwen zodat foto’s maken van de kraanvogels lastig was geworden. De volgende ochtend heb ik meer foto’s kunnen maken. Daarna reden we verder in Zuid-Zweden, door Denemarken en Noord-Duitsland richting Zutphen. De laatste twee dagen van onze reis waren de slechtste; harde rukwinden, natte sneeuw, hagel en regen op de lijn tussen Göteborg en Bremen.
Op 9 april zijn we weer veilig thuisgekomen na een indrukwekkende reis.